|
Stelling LXXIII. Een mensch, die door de rede geleid wordt, is vrijer in eenen staat, waar hij volgens algemeene bepalingen leeft, dan in de eenzaamheid, waarin hij alleen aan zich zelven gehoorzaamt. Bewijs. Een mensch, die door de rede geleid wordt, wordt niet door vrees tot gehoorzamen gebragt (volgens stell. 63 van dit deel), maar voorzoover hij zijn bestaan volgens het voorschrift der rede tracht te bewaren, dat is (volgens aanm. stell. 66 van dit deel) voorzoover hij vrij tracht te leven, begeert hij van het gemeenschappelijke leven voordeel te trekken (volgens stell. 37 van dit deel), en dus (gelijk wij in aanm. 2 stell. 37 van dit deel hebben aangetoond) volgens het algemeene besluit van den staat te leven. Dus begeert iemand, die door de rede geleid wordt, om vrijer te leven, de algemeenen regten van den staat te behouden; w.t.b.w. Aanmerking. Deze en andere dingen, die wij van de ware vrijheid des menschen hebben aangetoond, worden tot den moed, dat is (volgens aanm. stell. 59 deel 3) tot de manhaftigheid en de edelmoedigheid teruggebragt. En ik vind het niet de moeite waard hier >> aantal woorden: 189 |